Net zoals waterlelies zich sluiten als het zonlicht afneemt, zo sluit ons bewustzijn zich in de afwezigheid van positieve emoties.

Positief denken.

De sleutel tot verandering? Ja en nee.

Regelmatig worden we aangemoedigd om positief te praten tegen onszelf. Onszelf positieve affirmaties te geven. En dit ook bij anderen te doen. Met de hoop dat dit onszelf en anderen zal helpen.

Soms in de kerk, door tegen onszelf te zeggen: “ik ben moedig”. Je hoort bij school iemand tegen een angstig kind zeggen: “je kan het, geloof in jezelf”. Op je werk de woorden uit te spreken: “ik ben succesvol” of op school te zeggen: “ik kan het”. Of meer in het algemeen jezelf de boodschap te geven: “ik ben geliefd”.

Begrijp me niet verkeerd. Er is niks mis met de woorden, maar soms geven ze me de kriebels. Iets (moeten) zeggen tegen jezelf wat niet klopt met je beleving, jezelf als het ware te moeten overstemmen.

Maar we moeten toch positief kijken? De waarheid uitspreken?

Zeker.

Ik denk alleen dat mijn kriebels komen op de momenten dat ik merk dat het niet helpt. Dat mensen zich juist slechter gaan voelen door de positieve affirmaties. Het lukt toch niet, ik kan het niet, ik voel me nog minder geliefd.

En dan juist bevestigd worden in het negatieve.

Hoe kan dat?

Omdat, hoe goed bedoeld ook, onze innerlijke overtuigingen het uiteindelijk winnen van wat we onszelf of anderen proberen te vertellen.

Dus we kunnen niet veranderen?

Jawel.

Door vriendelijke acceptatie van wat er is EN door de focus van je aandacht te verplaatsen.

Klinkt tegenstrijdig. Ik weet het.

Iets accepteren wat je niet wilt dat er is.

En toch is dat de houding die helpt.

De dingen die er zijn die je niet fijn vindt aanvaarden omdat ze er zijn. Ze niet negeren of wegduwen of recht praten.

Jezelf niet dwingen om positieve emoties te ervaren. Maar je aandacht draaien naar de waarheid die er ook is en die je (even) niet zag.

Je aandacht richten op iets waar je dankbaar voor bent.

Je te richten op de liefde die je voelt voor een naaste of eventueel een huisdier en daar bij stil staan en dat te ervaren.

Je aandacht draaien naar bijvoorbeeld schoonheid om je heen en dat je te laten beïnvloeden.

Niet jezelf proberen te overtuigen dat iets anders is dan hoe jij het beleeft.

Niet de ander te overhalen om iets anders te ervaren of te denken.

Maar jezelf een andere ervaring geven, van een positieve emotie. En daardoor ontdekkingen doen. Die weer invloed hebben op je negatieve overtuiging.

Door te luisteren naar de ander, naar zijn ervaring, die te accepteren en hem te helpen om een andere ervaring te krijgen. Niet door de ander te vertellen dat het anders is, maar hem te laten kijken en daardoor wat anders te zien.

Want we weten ondertussen, uit vele verschillende onderzoeken, dat alleen al milde positieve emoties letterlijk de manier waarop je hersenen werken veranderen. Ze verbreden je bewustzijn, je kunt meer zien, logischer nadenken en creatievere oplossingen bedenken. Ze verruimen letterlijk je perifere zicht, je ziet meer dan datgene wat recht voor je is, waar je aandacht in eerste instantie naar toe gaat en door getrokken wordt. Net zoals waterlelies zich sluiten als het zonlicht afneemt, zo sluit ons bewustzijn zich in de afwezigheid van positieve emoties. Door meer positieve emoties te ervaren gaan we open en kunnen we meer zien, wat ons ook weer beïnvloedt ten goede.

Een ander effect van het ervaren van milde positieve emoties is dat wanneer we dit geregeld meemaken, dit ervoor zorgt dat we meer hulpbronnen ontwikkelen en meer kunnen worden hoe God ons bedoeld heeft. We komen dichter bij het beeld waarnaar we gemaakt zijn en kunnen daarin terugvallen. We worden veerkrachtiger, meer sociaal verbonden en komen letterlijk op een pad van groei wat ons helpt om los te komen van de oude overtuigingen die altijd met ons meegingen.

Goed nieuws?

Ja!

Accepteren wat er is op een vriendelijke manier. Dat alle aandacht geven die het nodig heeft. Jezelf niet te veroordelen. Onszelf liefhebben, zoals God ons liefheeft. Het is zijn liefdevolle vriendelijkheid die ons helpt om te veranderen.

En daarnaast onze aandacht draaien naar schoonheid, God, dingen waar we dankbaar voor zijn.

Zo zijn onze hersenen door God gemaakt.

We kunnen veranderen.

En dit is waar IFnT over gaat.

Wil je meer weten?

Kom naar IFnT Module 1 in Harderwijk of naar de IFnT training met Pauline Skeates van 14-16 juni 2024 in Harderwijk.

Concrete tips:

• Elke avond bij het avondeten (na het bidden) even je aandacht richten op iets waar je dankbaar voor bent en dat benoemen.
• Voordat je gaat slapen drie goede dingen opschrijven die er die dag zijn gebeurd, en dan waarom het gebeurde en wat er fijn aan was.
• Elke ochtend je aandacht richten op de liefde die je voor een naaste (of bijvoorbeeld een geliefd huisdier) hebt en die persoon je liefde toebidden in een vorm van een zegen: ik wens je het goede toe vandaag. En dan, als je genoeg je aandacht daarop hebt gericht, dat je het ook ervaart, op dezelfde manier die liefdevolle zegende hand op jezelf als geliefde kind en schepping van God leggen en jezelf daarmee zegenen.

Het is niet vreugde die ons dankbaar maakt, het is dankbaarheid die ons vreugdevol maakt.